ΑΠΟΛΛΩΝ ΚΑΛΑΜΑΡΙΑΣ

Η «Γέννηση» του Απόλλωνα στην Καλαμαριά: Τον Ιανουάριο του 1926 «γεννήθηκε» ο Απόλλων Καλαμαριάς. Πείνα, φτώχεια… Όλα αυτά προσπαθούσαν να μην τα σκέφτονται οι πρόσφυγες. Μία ομάδα προσφύγων Καλαμαριωτών, λοιπόν, είχε την ιδέα να ιδρύσει έναν σύλλογο με σκοπό τη διάδοση της μουσικής. Αρχικά, τα μέλη του συλλόγου συγκεντρωνόταν κι έπαιζαν μαντολίνο και κιθάρα. Σιγά σιγά, η φήμη τους άρχισε να μεγαλώνει και έπαιρναν μέρος και σε εκδηλώσεις. Έμβλημα του συλλόγου δε θα μπορούσε, βέβαια, να ήταν άλλο από το θεό της μουσικής, τον Απόλλωνα. Σύντομα δημιουργήθηκαν θεατρικό–καλλιτεχνικό τμήμα καθώς και αθλητικά τμήματα.

Τα χρώματα του Απόλλωνα: Το κόκκινο συμβολίζει το αίμα των χιλιάδων προσφύγων που έχασαν τη ζωή τους στον Πόντο. Το μαύρο χρώμα συμβολίζει το πένθος. Το αιώνιο πένθος για το ξεριζωμό, για τις πατρίδες και για τις τόσες ζωές που χάθηκαν. Έτσι, από την αρχή της ίδρυσης του συλλόγου στην Καλαμαριά, καθιερώθηκε ως επίσημη αθλητική ενδυμασία του Απόλλωνα η «κοκκινόμαυρη».

Το πρώτο Διοικητικό Συμβούλιο του Απόλλωνα Καλαμαριάς (Ιανουάριος 1926): Πρόεδρος: Εμμανουήλ Μαγιόπουλος (Ελαιοχρωματιστής), Αντιπρόεδρος: Κωνσταντίνος Θεοδωρίδης (Καθηγητής), Γενικός Γραμματέας: Γεώργιος Αργυράκος (Δημόσιος Υπάλληλος), Ταμίας: Πλούτων Αγαθόπουλος (Καφεπώλης), Μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου: Θεόδωρος Μάνος (Δικαστικός), Χαράλαμπος Οδοντόπουλος (Επιχειρηματίας), Κωνσταντίνος Σαββαΐδης (Επιχειρηματίας).

Τον Απρίλιο του 1926, με απόφαση του Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης, ο Σύλλογος του Απόλλωνα Καλαμαριάς αναγνωρίσθηκε ως Μορφωτικός Γυμναστικός και απέκτησε τη δική του σφραγίδα. Το 1927 απέκτησε μεγάλη φήμη με αποτέλεσμα όλο και περισσότερα άτομα να ενδιαφέρονται να ενταχτούν στο δυναμικό του και να ασχοληθούν με το άθλημα του ποδοσφαίρου. Ο Σύλλογος εγγράφηκε στη δύναμη των ποδοσφαιρικών Σωματείων Μακεδονίας και συμμετείχε για πρώτη φορά στο Πρωτάθλημα της Γ' Κατηγορίας Θεσσαλονίκης.

Το έμβλημα του Απόλλωνα: «Μουσικο-μορφωτικός σύλλογος Απόλλων Καλαμαριάς» σημαίνει πριν και πάνω από όλα προσφυγιά, ξεριζωμός κι ελπίδα για επιστροφή στις χαμένες πατρίδες. Σημαίνει όμως και τέχνη, πολιτισμός, ψυχική και πνευματική καλλιέργεια. Τι καλύτερο, λοιπόν, για έμβλημα αυτού του συλλόγου από τον θεό της μουσικής, τον Απόλλωνα. Στο ήρεμο, χαμογελαστό, ευγενικό κι αγγελικό βλέμμα του καθρεφτίζεται η επιθυμία των Ποντίων να δημιουργήσουν ένα σύλλογο «κατ' εικόνα και ομοίωση» των ιδιοτήτων που είχε ο μυθικός θεός. Ας μη ξεχνάμε άλλωστε, ότι η ποντιακή φυλή φημίζεται για την πλούσια μουσική της παράδοση από τα αρχαία χρόνια μέχρι και σήμερα, οπότε δεν είναι τυχαία η επιλογή του Απόλλωνα, που με τη λύρα του απάλυνε τις ψυχές όλων εκείνων που γνώρισαν τον εφιάλτη του ξεριζωμού… Το σύμβολο που απεικονίζεται στο έμβλημα του ιστορικού σωματείου αποδίδεται σε έργο αφιερωμένο στον Απόλλωνα της Ρόδου, εκεί που σύμφωνα με τη μυθολογία δίδαξε για πρώτη φορά μουσική.

Πρώτος αγώνας στην Α' Εθνική: Στις 25 Οκτωβρίου 1959 πραγματοποιήθηκε ο πρώτος αγώνας του Απόλλωνα Καλαμαριάς στην Α' Εθνική Κατηγορία. Η ομάδα μας αντιμετώπισε την Προοδευτική στο Στάδιο «Καραϊσκάκη». Το αποτέλεσμα ήταν 1-0.

Πρώτος εντός έδρας αγώνας: 1η Νοεμβρίου 1959. Διεξήχθη ο πρώτος εντός έδρας αγώνας του Απόλλωνα Καλαμαριάς στην Α' Εθνική Κατηγορία και το γήπεδο Χαριλάου. Αντίπαλος ήταν ο Εθνικός και ο αγώνας έληξε ισόπαλος 2-2. Στο παιχνίδι αυτό, ο ποδοσφαιριστής Χρυσανίδης σημείωσε στο 53' λεπτό το πρώτο τέρμα της Καλαμαριάς στην Α' Εθνική.

Πρώτο χατ τρικ: Την πρώτη μέρα του Μαΐου του 1960 ο Κυπριανίδης «στέφεται» πρώτος παίκτης στην ιστορία του Απόλλωνα στην Α' Εθνική που σημειώνει χατ τρικ! Το πετυχαίνει στον αγώνα με τον Μέγα Αλέξανδρο Κατερίνης, που διεξήχθη στο γήπεδο της Τούμπας (5-1), σκοράροντας στο 12', το 44' και το 51'.

Πρώτη νίκη εκτός Θεσσαλονίκης: Στις 25 Ιουνίου 1960 σημειώθηκε η πρώτη εκτός Θεσσαλονίκης νίκη του Απόλλωνα στην Α' Εθνική Κατηγορία καθώς κέρδισε με σκορ 2-0 την Α.Ε. Νίκαιας στο Στάδιο Καραϊσκάκη. Τα γκολ της ομάδας μας πέτυχαν οι: Κυπριανίδης στο 13' και Αβραμίδης στο 72'.). Είχαν προηγηθεί δύο «εκτός έδρας» νίκες του Απόλλωνα επί του Άρη (0-1) και του Ηρακλή (0-2). Ωστόσο, έγιναν στο Χαριλάου που χρησιμοποιούσε και η ομάδα μας ως έδρα.

Το πρώτο πέναλτι: Στις 18 Σεπτεμβρίου 1960 ο Απόλλων Καλαμαριάς κέρδισε το πρώτο πέναλτι της ιστορίας του στην Α' Εθνική Κατηγορία. Το καταλόγισε ο διαιτητής Κορκίδης στο 15' του τοπικού ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ στο γήπεδο της Τούμπας (2-2) και το εκτέλεσε εύστοχα ο Μυταριώτης.

Πρώτο άστοχο πέναλτι: Στις 30 Οκτωβρίου 1960, στον εντός έδρας αγώνα με τον Ολυμπιακό (0-2), ο Χρυσανίδης έγινε ο πρώτος παίκτης του Απόλλωνα Καλαμαριάς στην Α' Εθνική Κατηγορία που έχασε πέναλτι καθώς στο 70' έστειλε τη μπάλα άουτ.

Εκατό αγώνες στην Α' Εθνική: Στις 2 Δεκεμβρίου του 1962, στο γήπεδο της Τούμπας, ο Απόλλων Καλαμαριάς κέρδισε τον Ολυμπιακό 1-0. Το τέρμα της ομάδας μας πέτυχε ο Κοκκωνίδης μόλις στο 2' του αγώνα. Ο Απόλλων Καλαμαριάς «γιόρτασε» διπλά αυτή τη νίκη, αφού συμπλήρωσε 100 αγώνες στην Α' Εθνική Κατηγορία.

Ρέκορντμαν συμμετοχών στην πρώτη 4ετία: Στις 8 Δεκεμβρίου του 1962, στον αγώνα με την Προοδευτική που διεξήχθη στο Στάδιο Καραϊσκάκη κι έληξε 1-0, ο Νικήτας Μαλιόγλου «στέφθηκε» πρώτος παίκτης στην ιστορία της Α' Εθνικής που έφτασε τις 100 συμμετοχές. Στο τέλος δε της σεζόν 1962-63, ήταν ο ρέκορντμαν συμμετοχών στην πρώτη τετραετία της κατηγορίας με 118 αγώνες από τους συνολικά 120.

Εκατοστό γκολ στην Α' Εθνική: Στις 3 Φεβρουαρίου 1963 διεξήχθη ο αγώνας εναντίον του Πιερικού στο γήπεδο της Τούμπας και έληξε 2-1. Στον συγκεκριμένο αγώνα, ο Κυζίρογλου πέτυχε στο 50' αυτογκόλ κι έδωσε τη νίκη στον Απόλλωνα Καλαμαριάς. Ταυτόχρονα, όμως, το τέρμα αυτό ήταν το εκατοστό της ομάδας μας στην Α' Εθνική.

Εθνική ομάδα: Ο Παναγιώτης Κυπριανίδης ήταν ο πρώτος ποδοσφαιριστής του Απόλλωνα Καλαμαριάς που φόρεσε τη φανέλα με το εθνόσημο στο στήθος (22 Μαΐου 1963). Αγωνίσθηκε στο φιλικό με την Πολωνία στη Βαρσοβία (ήττα με 4-0). Ο ίδιος ποδοσφαιριστής το καλοκαίρι εκείνης της χρονιάς μετακινήθηκε στον Ολυμπιακό έναντι ενός εκατομμυρίου δραχμών (ποσό-ρεκόρ για την εποχή), όντας ο πρώτος που το ξεπερνά.

Πρώτος σκόρερ: 22 Δεκεμβρίου 1963: Απόλλων Καλαμαριάς – Ολυμπιακός Χαλκίδας (1-1), γήπεδο Τούμπας. Ο Κυριάκος Μυταριώτης ευστοχώντας σε πέναλτι στο 68' έφτασε τα 30 γκολ με τη φανέλα του Απόλλωνα Καλαμαριάς στην Α' Εθνική Κατηγορία. Είναι ο μοναδικός ποδοσφαιριστής που έχει φτάσει σε αυτόν τον αριθμό τερμάτων στην ιστορία της ομάδας στην Α' Εθνική Κατηγορία. Έως και σήμερα παραμένει ο πρώτος σκόρερ του Απόλλωνα στη «μεγάλη» Κατηγορία με συνολικά 39 γκολ. Ποτέ δεν ξέχασε τον Απόλλωνα Καλαμαριάς και αργότερα τον υπηρέτησε και από τη θέση του προπονητή.

Συνεχόμενες συμμετοχές: Στις 27 Ιουνίου 1965, στην εκτός έδρας νίκη με 2-1 επί του Άρη, ο Γιάννης Καραμυτηλιός έφτασε τις 60 συνεχόμενες συμμετοχές με τη φανέλα του Απόλλωνα Καλαμαριάς σε αγώνες Πρωταθλήματος. Αυτό το ρεκόρ παραμένει μέχρι και σήμερα στην ιστορία της ομάδας στην Α' Εθνική Κατηγορία.

Πρώτος αγώνας στο γήπεδο μας: 23/9/1973: Η επιστροφή του Απόλλωνα Καλαμαριάς στην Α' Εθνική, έπειτα από εννέα χρόνια, απέκτησε ξεχωριστή σημασία και για άλλο ένα γεγονός. Ο αγώνας της ομάδας μας με τον Φωστήρα (1-1) ήταν ο πρώτος που διεξήχθη στο δικό της γήπεδο στη «μεγάλη» κατηγορία. Για την ιστορία, το «παρθενικό» γκολ του Απόλλωνα Καλαμαριάς στο «σπίτι» του σημείωσε ο Φουλατσικλής, ενώ ο Κοκκωνίδης ήταν ο πρώτος παίκτης που μπήκε ως αλλαγή στην ιστορία της ομάδας στην Α' Εθνική (στο 67' αντί του Παπαδόπουλου).

Ρεκόρ εισιτηρίων στο γήπεδο μας: Στις 7 Οκτωβρίου του 1973 στον εντός έδρας αγώνα με τον Παναθηναϊκό (0-2) πραγματοποιήθηκε ρεκόρ εισιτηρίων όλων των εποχών στην Α' Εθνική Κατηγορία για το γήπεδο του Απόλλωνα Καλαμαριάς. Ο αριθμός των εισιτηρίων είναι 8.375 και το ρεκόρ παραμένει έως και σήμερα.

Ρεκόρ εισιτηρίων εντός έδρας: 4 Σεπτεμβρίου 1983: Στον πρώτο «επαγγελματικό» αγώνα του Απόλλωνα στην Α' Εθνική Κατηγορία με αντίπαλο τον ΠΑΟΚ (ήττα με 2-3) στο Χαριλάου κόπηκαν 15.616 εισιτήρια. Αυτός ο αριθμός αποτελεί μέχρι και σήμερα ρεκόρ για οποιαδήποτε έδρα χρησιμοποίησε η Καλαμαριά στη «μεγάλη» κατηγορία.

Διακόσιοι αγώνες: Ο Απόλλων Καλαμαριάς συμπλήρωσε στις 17 Φεβρουαρίου του 1974 διακόσιους αγώνες στην Α' Εθνική Κατηγορία με αντίπαλο τον Παναθηναϊκό στη Λεωφόρο.

Πρώτος αγώνας ως ΠΑΕ: Στις 4 Σεπτεμβρίου 1983 πραγματοποιήθηκε ο πρώτος αγώνας του Απόλλωνα Καλαμαριάς στην Α' Εθνική Κατηγορία ως Ποδοσφαιρική Ανώνυμη Εταιρεία (ΠΑΕ) με αντίπαλο τον ΠΑΟΚ στο γήπεδο Χαριλάου. Στο 60' ο Ηλίας Χατζηελευθερίου σημείωσε το πρώτο «επαγγελματικό» γκολ της Καλαμαριάς στη μεγάλη κατηγορία. Ο Γιουγκοσλάβος τερματοφύλακας Ντράγκαν Σιμεούνοβιτς ήταν ο πρώτος ξένος παίκτης, που φόρεσε τη φανέλα του Απόλλωνα Καλαμαριάς.

Διακόσια γκολ: Στις 29 Ιανουαρίου 1984, στο ισόπαλο 3-3 με τον Απόλλωνα Αθηνών στο Χαριλάου, ο Αλέξης Αλεξίου στο 19' σημείωσε με κεφαλιά το 200ό γκολ της Καλαμαριάς στην Α' Εθνική Κατηγορία. Ο Γιουγκοσλάβος Σκοτσάϊτς στο 69' σημείωσε το πρώτο γκολ ξένου ποδοσφαιριστή στην ιστορία του Απόλλωνα.

Πρώτη εκτός έδρας νίκη στην Α' Εθνική: Στις 5 Μαρτίου 1984 ο Απόλλων Καλαμαριάς κέρδισε 1-0 τον ΟΦΗ στο Ηράκλειο. Ταυτόχρονα, πέτυχε και την πρώτη «επαγγελματική» εκτός έδρας νίκη της ιστορίας του στην Α' Εθνική Κατηγορία. Ο Κώστας Κουτάς ήταν σκόρερ της ομάδας μας στο 77' της αναμέτρησης.

Τριακόσιοι αγώνες: Στις 30 Μαρτίου του 1986 ο Απόλλων Καλαμαριάς συμπλήρωσε 300 αγώνες στην Α' Εθνική Κατηγορία. Το 300ό παιχνίδι του ήταν εναντίον του Άρη στο Χαριλάου κι έληξε ισόπαλο 1-1.

Ξένος τερματοφύλακας: Στις 26 Φεβρουαρίου 1984 ο Ντράγκαν Σιμεούνοβιτς απέκρουσε πέναλτι του Ντίνου Κούη κι έτσι «στέφθηκε» ο πρώτος ξένος τερματοφύλακας στην ιστορία του Απόλλωνα Καλαμαριάς που κατάφερε κάτι τέτοιο. Ο συγκεκριμένος τερματοφύλακας απέκρουσε το πέναλτι στο 79'.

Διακόσιοι αγώνες: Στις 4 Μαρτίου 1990, στο ισόπαλο 1-1 με τον Ηρακλή στο Καυτανζόγλειο, ο Απόλλων Καλαμαριάς συμπλήρωσε 200 παιχνίδια στην επαγγελματική Α' Εθνική.

Εκτελέσεις πέναλτι: Την περίοδο 1990-91 Ο Θόδωρος Τσολερίδης του Απόλλωνα Καλαμαριάς αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ στο Πρωτάθλημα της Β' Εθνικής Κατηγορίας με 16 γκολ, όσα και ο Αλέκος Αλεξανδρής της Βέροιας. Το γεγονός, όμως, είναι άλλο. Ο παίκτης της ομάδας μας εκτέλεσε 14 πέναλτι κι ευστόχησε στα 13!

Εκατό νίκες: Στις 4 Απριλίου 1993 ο Απόλλων Καλαμαριάς κέρδισε εντός έδρας τον Απόλλωνα Αθηνών με σκορ 1-0. Έφτασε έτσι της εκατό νίκες στην ιστορία του στην Α' Εθνική Κατηγορία.

Πρώτος παίκτης ως αλλαγή: Στις 23 Σεπτεμβρίου του 1973, στον εντός έδρας αγώνα με το Φωστήρα (1-1), ο Κοκκωνίδης έγινε ο πρώτος παίκτης στην ιστορία του Απόλλωνα Καλαμαριάς στην Α' Εθνική Κατηγορία που αγωνίσθηκε ως αλλαγή, καθώς αντικατέστησε στο 67' τον Παπαδόπουλο.

Ρέκορντμαν συμμετοχών: Ο Δημήτρης (Τάκης) Τομπουλίδης είναι ο παίκτης με τις περισσότερες συμμετοχές στην ιστορία του Απόλλωνα Καλαμαριάς στην Α' Εθνική Κατηγορία. Γεννήθηκε στις 10 Ιανουαρίου 1960 στη Θερμοπηγή Σερρών και ήρθε στον Απόλλωνα Καλαμαριάς το 1976. Φόρεσε τη φανέλα της ομάδας μας μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του '90, αγωνιζόμενος στο κέντρο της άμυνας. Είναι ο μοναδικός ποδοσφαιριστής στην ιστορία του Απόλλωνα Καλαμαριάς στην Α' Εθνική Κατηγορία, που έχει ξεπεράσει τις 200 εμφανίσεις και μέχρι σήμερα παραμένει ρέκορντμαν συμμετοχών με συνολικά 233. Παράλληλα, έχει σημειώσει και πέντε γκολ.

Εκατοστός αγώνας ως ΠΑΕ: Στις 14 Δεκεμβρίου 1986 ο Απόλλων Καλαμαριάς υποδέχθηκε την ΑΕΚ. Ο συγκεκριμένος αγώνας ήταν και ο εκατοστός της ομάδας μας στο Επαγγελματικό Πρωτάθλημα.

Πρώτος σκόρερ στη Β' Εθνική: Την περίοδο 1991-92 ο Δημήτρης Νόλης του Απόλλωνα Καλαμαριάς αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ στη Β' Εθνική Κατηγορία με 21 γκολ.

Τριακόσια γκολ: Στις 17 Απριλίου 1988 ο ποδοσφαιριστής Ζήσης Τσέκος πέτυχε το 300ό γκολ του Απόλλωνα Καλαμαριάς στην Α' Εθνική Κατηγορία. Αντίπαλος της ομάδας μας ήταν η ΑΕΚ και το ματς έληξε ισόπαλο 2-2. Ο Ζήσης Τσέκος σκόραρε στο 55'.

Απόκρουση πέναλτι: Στις 19 Νοεμβρίου 1961 στη νίκη του Απόλλωνα επί της Δόξας με 2-1 μέσα στη Δράμα, ο Τσίρος πέρασε στην ιστορία ως ο πρώτος τερματοφύλακας της ομάδας στην Α' Εθνική, ο οποίος απέκρουσε πέναλτι. Τα κατάφερε στο 38' στην εκτέλεση του Ιωάννου.

Το 1946 - 47 η ποδοσφαιρική ομάδα του Απόλλωνα αγωνίζεται στην Α’ κατηγορία με απόγειο της δόξης της την περίοδο 1957 - 58 όπου αναδεικνύεται πρωταθλήτρια Θεσσαλονίκης, υποσκελίζοντας για πρώτη φορά τα “μεγαθήρια” του ΠΑΟΚ, Άρη και Ηρακλή. Εκείνη την εποχή ο Απόλλων είχε προπονητή το διάσημο Αυστριακό τεχνικό του ποδοσφαίρου Αύγουστο Κουτσέρα, που τον καθιέρωσε ποδοσφαιρικά σ’ ολόκληρη την Ελλάδα. Ποδοσφαιρικά ο Απόλλων “πετούσε” σ’ όλα τα γήπεδα της χώρας μας, όπου οι φίλαθλοι τον καταχειροκροτούσαν για το θέαμα που προσέφερε, ενώ στο πρώτο Πανελλήνιο πρωτάθλημα (πρόδρομο της Α’ Εθνικής κατηγορίας) κατέλαβε την τέταρτη θέση. Την επόμενη χρονιά συμμετείχε στις 16 ομάδες που απάρτιζαν την πρώτη Εθνική κατηγορία. Την περίοδο 1963-64 κατακτά για πρώτη φορά την ένατη θέση στην Α’ Εθνική κατηγορία. Ήταν τα χρυσά χρόνια της ιστορίας του συλλόγου: τροφοδοτούσε ομάδες της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης με παίκτες και οι ατομικές και συλλογικές διακρίσεις ήταν πολλές. .......

Τότε η ποδοσφαιρική ομάδα του συλλόγου γυμναζόταν στο γήπεδο του ορφανοτροφείου «ο Αριστοτέλης» και τις προπονήσεις του παρακολουθούσαν πάνω από 3.000 φίλαθλοι ενώ γινόταν “κοσμοχαλασιά” στα παιχνίδια που έδινε στη Θεσσαλονίκη. Χιλιάδες κάθε Κυριακή όταν ο Απόλλων έπαιζε στο παλιό γήπεδο του Πανεπιστημίου (όπου τώρα η Θεολογική σχολή). Καλαμαριώτες σκαρφαλωμένοι στα τραμ, τα λεωφορεία και άλλα οχήματα, πιτσιρίκια, νέοι και γέροι, άντρες και γυναίκες εκστράτευαν προκειμένου να του συμπαρασταθούν. Εξαιτίας της λάσπης που κυριαρχούσε στην Καλαμαριά τα χρόνια εκείνα, η ποδοσφαιρική ομάδα του Απόλλωνα αποκλήθηκε από τους φιλάθλους των άλλων ομάδων “τσαμούρια” ενώ έμεινε ακόμα το σύνθημα των Καλαμαριωτών, παροιμιώδες για τα ελληνικά γήπεδα “Ο Απόλλων περιέχει δηλητήριον φοβερόν”. Εκείνη την εποχή μετά από κάθε νίκη του συλλόγου ακολουθούσε γενική φωταγώγηση της Καλαμαριάς, ύστερα από σχετική εντολή του δημάρχου Σταύρου Καρατζά. Μετά τις επιτυχίες της ποδοσφαιρικής ομάδας του συλλόγου ακολουθούσε λαϊκή ξέφρενη φιέστα πανηγυριού, όπου δεσπόζουσα θέση είχαν ο κεμεντζές και οι ποντιακοί χοροί (πυρρίχιος, ομάλ, τικ, κ.α.).

Παρά την επιτυχημένη πορεία της ομάδας, ο Απόλλων δεν μπόρεσε να κρατηθεί στην Α’ Εθνική και αυτό διότι τα οικονομικά ανάγκαζαν το σύλλογο να παραχωρεί την «αφρόκρεμα» του έμψυχου υλικού του. Έτσι υποβιβάστηκε στην Β’ Εθνική το 1965. Μοναδική εξαίρεση της «μαύρης» δεκαετίας του ΄70 ήταν η άνοδος το 1974, όμως δεν μπόρεσε να κρατηθεί πάνω από μια χρονιά στη μεγάλη κατηγορία.

Το 1982 ο Απόλλων αναδεικνύεται πρωταθλητής στη Β’ Εθνική και το 1983 (ως ΠΑΕ πλέον) επιστρέφει για επτά συναπτά έτη στην Α’ Εθνική. Μάλιστα, την περίοδο 1985-86 καταλαμβάνει για δεύτερη φορά την καλύτερη θέση στην ιστορία του (ένατη στην Α’ Εθνική) αποτελώντας μια παραδοσιακή δύναμη στο χώρο του ελληνικού ποδοσφαίρου. Το 1989 σώζεται σε μπαράζ υποβιβασμού, τον οποίο όμως δε γλιτώνει την επόμενη περίοδο. Η επιστροφή δεν αργεί να έρθει και έτσι την περίοδο 1992-93 και 1993-94 αγωνίζεται και πάλι στην Α’ Εθνική. Οι πωλήσεις παικτών όμως τον οδηγούν και πάλι στη Β’ Εθνική και εκεί παραμένει για δέκα ολόκληρα χρόνια. Παρά τα οικονομικά προβλήματα κι ενώ ο σύλλογος έφτασε πολλές φορές στο χείλος του γκρεμού ο Απόλλων δεν διαλύθηκε. Τελικά, ο Απόλλων κατάφερε  μετά από πολλές προσπάθειες να επιστρέψει στην Α’ Εθνική το 2004 και την περίοδο 2005-06 κατακτά για τρίτη φορά την ένατη θέση που αποτελεί την καλύτερη επίδοση στην ιστορία του.

Ρεκόρ εισιτηρίων έχει ο Απόλλων στο γήπεδό του, από τις 7 Οκτωβρίου 1973, με αντίπαλο τον Παναθηναϊκό. Τότε κόπηκαν 8.357 εισιτήρια, ενώ στο παιχνίδι ήταν πάνω από 12.000 άτομα, καθώς γυναίκες και παιδιά δεν είχαν πληρώσει εισιτήριο. Εξάλλου, με έδρα το Χαριλάου, στις 4 Σεπτεμβρίου του 1983 και αντίπαλο τον ΠΑΟΚ κόπηκαν 15.616 εισιτήρια, ενώ βρέθηκαν στο γήπεδο περί τις 20.000 φίλαθλοι.

Ο Απόλλων ιδρύθηκε τον Ιανουάριο του 1926. Πείνα και φτώχεια επικρατούσαν τότε στην προσφυγομάνα Καλαμαριά. Όλα αυτά προσπαθούσαν να μην τα σκέφτονται οι πρόσφυγες. Μία ομάδα προσφύγων Καλαμαριωτών, λοιπόν, είχε την ιδέα να ιδρύσει έναν σύλλογο με σκοπό τη διάδοση της μουσικής. Αρχικά, τα μέλη του συλλόγου συγκεντρωνόταν κι έπαιζαν μαντολίνο και κιθάρα.

Τα πρώτα τμήματα που δημιούργησε, το 1926 ο Απόλλων, ήταν της μαντολινάτας, χορωδία (ανδρική και γυναικεία), ποδοσφαιρικό και αθλοπαιδιών, με βόλεϊ και στίβο. Παράλληλα διέθετε ομάδες εθελοντών, από νέους (κορίτσια-αγόρια), οι οποίοι μετέφεραν σε κάθε γειτονιά της Καλαμαριάς, ανά πάσα στιγμή, τρόφιμα, φάρμακα και νερό αποτελώντας κατά κάποιο τρόπο, τον φύλακα-άγγελο του τόπου. Σημειωτέον ότι τότε η Καλαμαριά μαστιζόταν από την ελονοσία και άλλες αρρώστιες. Ταυτόχρονα η μαντολινάτα και η χορωδία του συλλόγου πολύ σύντομα απόκτησαν μεγάλη φήμη σ’ ολόκληρη τη Βόρειο Ελλάδα και οι εμφανίσεις τους παντού γίνονταν δεκτές με ενθουσιώδη σχόλια και κριτικές.

Το πρώτο Διοικητικό Συμβούλιο του Απόλλωνα Καλαμαριάς (Ιανουάριος 1926): Πρόεδρος: Εμμανουήλ Μαγιόπουλος (Ελαιοχρωματιστής και κατόπιν ιερέας), Αντιπρόεδρος: Κωνσταντίνος Θεοδωρίδης (Καθηγητής), Γενικός Γραμματέας: Γεώργιος Αργυράκος (Δημόσιος Υπάλληλος), Ταμίας: Πλούτων Αγαθόπουλος (Καφεπώλης), Μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου: Θεόδωρος Μάνος (Δικαστικός), Χαράλαμπος Οδοντόπουλος (Επιχειρηματίας), Κωνσταντίνος Σαββαΐδης (Επιχειρηματίας).

Το έμβλημα του Απόλλωνα: «Μουσικο-μορφωτικός σύλλογος Απόλλων Καλαμαριάς» σημαίνει πριν και πάνω από όλα προσφυγιά, ξεριζωμός κι ελπίδα για επιστροφή στις χαμένες πατρίδες. Σημαίνει όμως και τέχνη, πολιτισμός, ψυχική και πνευματική καλλιέργεια. Τι καλύτερο, λοιπόν, για έμβλημα αυτού του συλλόγου από τον θεό της μουσικής, τον Απόλλωνα. Στο ήρεμο, χαμογελαστό, ευγενικό κι αγγελικό βλέμμα του καθρεφτίζεται η επιθυμία των Ποντίων να δημιουργήσουν ένα σύλλογο «κατ' εικόνα και ομοίωση» των ιδιοτήτων που είχε ο μυθικός θεός. Ας μη ξεχνάμε άλλωστε, ότι η ποντιακή φυλή φημίζεται για την πλούσια μουσική της παράδοση από τα αρχαία χρόνια μέχρι και σήμερα, οπότε δεν είναι τυχαία η επιλογή του Απόλλωνα, που με τη λύρα του απάλυνε τις ψυχές όλων εκείνων που γνώρισαν τον εφιάλτη του ξεριζωμού… Το σύμβολο που απεικονίζεται στο έμβλημα του ιστορικού σωματείου αποδίδεται σε έργο αφιερωμένο στον Απόλλωνα της Ρόδου, εκεί που σύμφωνα με τη μυθολογία δίδαξε για πρώτη φορά μουσική.

Χρώματα της ομάδας είναι το κόκκινο και το μαύρο. Το κόκκινο συμβολίζει το αίμα των χιλιάδων προσφύγων που έχασαν τη ζωή τους στον Πόντο. Το μαύρο χρώμα συμβολίζει το πένθος. Το αιώνιο πένθος για το ξεριζωμό, για τις πατρίδες και για τις τόσες ζωές που χάθηκαν. Έτσι, από την αρχή της ίδρυσης του συλλόγου στην Καλαμαριά, καθιερώθηκε ως επίσημη αθλητική ενδυμασία του Απόλλωνα η «κοκκινόμαυρη».

Το Σεπτέμβριο του 1926 η ποδοσφαιρική ομάδα του Απόλλωνα στο παλιό γήπεδο του Ηρακλή αντιμετώπισε σε φιλικό αγώνα την αντίστοιχη ομάδα του αγγλικού καταδρομικού «Λόυδ Τζωρτζ» από την οποία ηττήθηκε με σκορ 4 -1 και το γκολ της τιμής πέτυχε ο Μανώλης Μαγιόπουλος που ήταν τότε και πρόεδρος του συλλόγου, μέλος της μανδολινάτας και ικανότατος κυνηγός (αγωνιζόταν στη Θέση του δεξιού εξτρέμ).

Το 1928 η ποδοσφαιρική ομάδα του Απόλλωνος πήρε μέρος στο πρωτάθλημα Γ’ κατηγορίας, της ΕΠΣΜ (Ενώσεως Ποδοσφαιρικών Σωματείων Μακεδονίας) και ανακηρύχθηκε με χαρακτηριστική άνεση πρωταθλήτρια, ενώ το 1932 κατέκτησε και το πρωτάθλημα Β’ κατηγορίας, αλλά δεν κατάφερε ν’ ανέβει στην Α’ γιατί ηττήθηκε από τον ουραγό της Α’, Μελιτέα, σε αγώνα διαβαθμίσεως . Την περίοδο 1938-39 αναδεικνύεται πάλι πρωταθλήτρια στη Β’ κατηγορίας και ανέρχεται στην Α’ αλλά η Γερμανική κατοχή τον ξαναβρίσκει στη Β’ κατηγορία.

Το 1946 - 47 η ποδοσφαιρική ομάδα του Απόλλωνα αγωνίζεται στην Α’ κατηγορία με απόγειο της δόξης της την περίοδο 1957 - 58 όπου αναδεικνύεται πρωταθλήτρια Θεσσαλονίκης, υποσκελίζοντας για πρώτη φορά τα “μεγαθήρια” του ΠΑΟΚ, Άρη και Ηρακλή. Εκείνη την εποχή ο Απόλλων είχε προπονητή το διάσημο Αυστριακό τεχνικό του ποδοσφαίρου Αύγουστο Κουτσέρα, που τον καθιέρωσε ποδοσφαιρικά σ’ ολόκληρη την Ελλάδα. Ποδοσφαιρικά ο Απόλλων “πετούσε” σ’ όλα τα γήπεδα της χώρας μας, όπου οι φίλαθλοι τον καταχειροκροτούσαν για το θέαμα που προσέφερε, ενώ στο πρώτο Πανελλήνιο πρωτάθλημα (πρόδρομο της Α’ Εθνικής κατηγορίας) κατέλαβε την τέταρτη θέση. Την επόμενη χρονιά συμμετείχε στις 16 ομάδες που απάρτιζαν την πρώτη Εθνική κατηγορία. Την περίοδο 1963-64 κατακτά για πρώτη φορά την ένατη θέση στην Α’ Εθνική κατηγορία. Ήταν τα χρυσά χρόνια της ιστορίας του συλλόγου: τροφοδοτούσε ομάδες της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης με παίκτες και οι ατομικές και συλλογικές διακρίσεις ήταν πολλές.

Τότε η ποδοσφαιρική ομάδα του συλλόγου γυμναζόταν στο γήπεδο του ορφανοτροφείου «ο Αριστοτέλης» και τις προπονήσεις του παρακολουθούσαν πάνω από 3.000 φίλαθλοι ενώ γινόταν “κοσμοχαλασιά” στα παιχνίδια που έδινε στη Θεσσαλονίκη. Χιλιάδες κάθε Κυριακή όταν ο Απόλλων έπαιζε στο παλιό γήπεδο του Πανεπιστημίου (όπου τώρα η Θεολογική σχολή). Καλαμαριώτες σκαρφαλωμένοι στα τραμ, τα λεωφορεία και άλλα οχήματα, πιτσιρίκια, νέοι και γέροι, άντρες και γυναίκες εκστράτευαν προκειμένου να του συμπαρασταθούν. Εξαιτίας της λάσπης που κυριαρχούσε στην Καλαμαριά τα χρόνια εκείνα, η ποδοσφαιρική ομάδα του Απόλλωνα αποκλήθηκε από τους φιλάθλους των άλλων ομάδων “τσαμούρια” ενώ έμεινε ακόμα το σύνθημα των Καλαμαριωτών, παροιμιώδες για τα ελληνικά γήπεδα “Ο Απόλλων περιέχει δηλητήριον φοβερόν”. Εκείνη την εποχή μετά από κάθε νίκη του συλλόγου ακολουθούσε γενική φωταγώγηση της Καλαμαριάς, ύστερα από σχετική εντολή του δημάρχου Σταύρου Καρατζά. Μετά τις επιτυχίες της ποδοσφαιρικής ομάδας του συλλόγου ακολουθούσε λαϊκή ξέφρενη φιέστα πανηγυριού, όπου δεσπόζουσα θέση είχαν ο κεμεντζές και οι ποντιακοί χοροί (πυρρίχιος, ομάλ, τικ, κ.α.).

Παρά την επιτυχημένη πορεία της ομάδας, ο Απόλλων δεν μπόρεσε να κρατηθεί στην Α’ Εθνική και αυτό διότι τα οικονομικά ανάγκαζαν το σύλλογο να παραχωρεί την «αφρόκρεμα» του έμψυχου υλικού του. Έτσι υποβιβάστηκε στην Β’ Εθνική το 1965. Μοναδική εξαίρεση της «μαύρης» δεκαετίας του ΄70 ήταν η άνοδος το 1974, όμως δεν μπόρεσε να κρατηθεί πάνω από μια χρονιά στη μεγάλη κατηγορία.

Το 1982 ο Απόλλων αναδεικνύεται πρωταθλητής στη Β’ Εθνική και το 1983 (ως ΠΑΕ πλέον) επιστρέφει για επτά συναπτά έτη στην Α’ Εθνική. Μάλιστα, την περίοδο 1985-86 καταλαμβάνει για δεύτερη φορά την καλύτερη θέση στην ιστορία του (ένατη στην Α’ Εθνική) αποτελώντας μια παραδοσιακή δύναμη στο χώρο του ελληνικού ποδοσφαίρου. Το 1989 σώζεται σε μπαράζ υποβιβασμού, τον οποίο όμως δε γλιτώνει την επόμενη περίοδο. Η επιστροφή δεν αργεί να έρθει και έτσι την περίοδο 1992-93 και 1993-94 αγωνίζεται και πάλι στην Α’ Εθνική. Οι πωλήσεις παικτών όμως τον οδηγούν και πάλι στη Β’ Εθνική και εκεί παραμένει για δέκα ολόκληρα χρόνια. Παρά τα οικονομικά προβλήματα κι ενώ ο σύλλογος έφτασε πολλές φορές στο χείλος του γκρεμού ο Απόλλων δεν διαλύθηκε. Τελικά, ο Απόλλων κατάφερε μετά από πολλές προσπάθειες να επιστρέψει στην Α’ Εθνική το 2004 και την περίοδο 2005-06 κατακτά για τρίτη φορά την ένατη θέση που αποτελεί την καλύτερη επίδοση στην ιστορία του.

Ρεκόρ εισιτηρίων έχει ο Απόλλων στο γήπεδό του, από τις 7 Οκτωβρίου 1973, με αντίπαλο τον Παναθηναϊκό. Τότε κόπηκαν 8.357 εισιτήρια, ενώ στο παιχνίδι ήταν πάνω από 12.000 άτομα, καθώς γυναίκες και παιδιά δεν είχαν πληρώσει εισιτήριο. Εξάλλου, με έδρα το Χαριλάου, στις 4 Σεπτεμβρίου του 1983 και αντίπαλο τον ΠΑΟΚ κόπηκαν 15.616 εισιτήρια, ενώ βρέθηκαν στο γήπεδο περί τις 20.000 φίλαθλοι.

Εκτός από το ποδόσφαιρο που κεντρίζει το ενδιαφέρον, ο Απόλλων διαθέτει και πολλά άλλα ερασιτεχνικά τμήματα. Στη δεκαετία του 1950, σύμφωνα με το καταστατικό, ο Απόλλωνας περιελάμβανε τα εξής τμήματα: φιλολογικό, καλλιτεχνικό, μουσικό, ποδοσφαιρικό, κλασσικού αθλητισμού, κολυμβητικό, αθλοπαιδιών, σκοποβολής, παλαιστικό, πυγμαχικό, οπλομαχητικό, ορειβατικό και ιστιοπλοϊκό. Το 1956 δημιουργήθηκε τμήμα πάλης, με διακρίσεις στα πρωταθλήματα εφήβων, ενώ η ύπαρξη παραρτήματος της Χ.Α.Ν. στην Καλαμαριά συνετέλεσε στην ανάπτυξη και άλλων τμημάτων του συλλόγου. Το 1960 ιδρύθηκε το τμήμα μπάσκετ που αναπτύχθηκε πολύ σύντομα και το 1962 ανέβηκε στην Α’ κατηγορία Θεσσαλονίκης. Το 1966 ιδρύθηκε τμήμα πυγμαχίας, το οποίο συστεγαζόταν με το παλαιστικό σε ΤΩΛ, στην οδό Πασαλίδη. Το 1986 ιδρύθηκε το τμήμα χειροσφαίρισης (χάντμπολ). Πολλές είναι οι επιτυχίες των τμημάτων του Απόλλωνα, με σημαντικότερη την ανάδειξη της γυναικείας ομάδας μπάσκετ δύο φορές ως πρωταθλήτρια Ελλάδος και μία ως κυπελλούχος.

 ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΩΝ ΟΜΑΔΩΝ
ΣΤΕΛΙΟΣ - ΙΛΙΟΝ