Οι πρώτες αρχαιρεσίες πραγματοποιήθηκαν στις 30 Αυγούστου 1970.
Από τις εκλογές προέκυψε η εξής διοίκηση….
Πρόεδρος ….. Κυρόπουλος Ευάγγελος
Αντιπρόεδρος….. Κανάκης Ιωάννης
Ταμίας….. Παντελέων Χρήστος
Γραμματέας….. Οικονόμου Ιωάννης
Έφορος …. Κοντοπίδης Παναγιώτης
Μέλη… Γέρου Δημήτριος
Κουτσουδάκης Παναγιώτης
Η ΟΝΟΜΑΣΙΑ
Τα ιδρυτικά μέλη ονόμασαν την νεοσύστατη ομάδα ΑΟΛ (Αθλητικός Όμιλος Λουτράκι). Αυτό το όνομα έχει επικρατήσει και χρησιμοποιείται ακόμα και στις μέρες μας από τους φίλους της ομάδας. Όταν κατατέθηκαν στην Ε.Π.Σ. Κορινθίας τα απαραίτητα έγγραφα για την αναγνώριση της ομάδας προστέθηκε λόγω κανονισμών και το Π (Ποδοσφαιρικός).
ΤΟ ΣΗΜΑ
Το σήμα του ΑΟΛ (το οποίο αποτυπώθηκε και στην αρχική σφραγίδα της ομάδας) , συμβολίζει κάποια βασικά χαρακτηριστικά της πόλης μας . Ένα σιντριβάνι (λουτρόπολη γαρ) ,ένας πίδακας νερού (αυτό το Θείο δώρο του Λουτρακίου) , κλωνάρια δάφνης (σύμβολο δόξας) και το περίφημο ψηφιδωτό που κοσμεί την ιαματική πηγή της πόλης μας.
ΦΑΝΕΛΑ
Το ιδρυτικό χρώμα της ομάδας είναι το πορτοκαλί. Επειδή οι κανονισμοί απαιτούσαν από τις ομάδες να δηλώνουν τρία βασικά χρώματα για τις εμφανίσεις τους, προστέθηκαν το κόκκινο και το μαύρο.
Στα τέλη της δεκαετίας του 70’ το πορτοκαλί αντικαταστάθηκε με το μπλε. Για να επανέλθει όμως ξανά στα τέλη της δεκαετίας του 90’ (υπό προεδρίας Γέρου Ιωάννη) και να συνεχίσει μέχρι τις μέρες μας να είναι το βασικό χρώμα των εμφανίσεων της ομάδας.
Η διοίκηση που προέκυψε από τις εκλογές της 30ης Αυγούστου είχε πολλή δουλειά μπροστά της αλλά δυστυχώς λίγο χρόνο. Η προθεσμία για την κατάθεση αίτησης συμμετοχής στο πρωτάθλημα της Γ’ κατηγορίας εκπνέει χωρίς να έχει επιτευχθεί η επικύρωση του καταστατικού από το Πρωτοδικείο Κορίνθου.
Χωρίς λοιπόν δικαίωμα συμμετοχής στο πρωτάθλημα , οι διοικούντες έχουν την απαραίτητη άνεση χρόνου για να οργανώσουν την νεοσύστατο σωματείο.
Πέρα από μετεγγραφές παικτών , γυρίζουν τις αλάνες και τα σχολεία της πόλης , παρακολουθούν μικρά παιδιά και τα φέρνουν στην ομάδα. Η μεγαλύτερη φυσικά επιτυχία ήταν η ένταξη στον Α.Ο.Λ του Δημήτρη Μπεκιάρη ο οποίος ήταν βασικό στέλεχος εκείνη την εποχή της μεγάλης ομάδας βόλει του Ποσειδώνα Λουτρακίου.
Παράλληλα διοργανώνουν μια σειρά φιλικών παιχνιδιών για να αποκτήσει η ομάδα αγωνιστική συνοχή και εμπειρίες.
Το πρώτο επίσημο (αν και φιλικού χαρακτήρα ) παιχνίδι του Α.Ο.Λ έγινε εναντίον του Ατρόμητου Χιλιομοδίου την Κυριακή 11 Οκτωβρίου 1970.
Για να ακολουθήσουν και άλλα φιλικά παιχνίδια με ομάδες από τα πρωταθλήματα της Αθήνας . Αγ. Ιερόθεος Περιστερίου (25/11/70) , Πράσινα Πουλιά Περιστερίου (9/12/1970) ,Βύζας Μεγάρων (23/12/1970).
Τα επόμενα δύο χρόνια βρίσκουν την ομάδα να αγωνίζεται στη Γ’ κατηγορία ,την οποία εγκατέλειψε -«για πάντα»- την περίοδο 1973-1974 όταν προβιβάστηκε στη Β’ κατηγορία.
Το 1975 έρχεται η πρώτη μεγάλη στιγμή .
Η ομάδα αν και αγωνιζόμενη στη Β' κατηγορία και υπό τις τεχνικές οδηγίες του Βασίλη Θεοδώρου ,προκρίνεται στον τελικό του Κυπέλλου Κορινθίας όπου αντιμετωπίζει τον Ολυμπιακό Άσσου (ομάδα α΄ κατηγορίας ). Το παιχνίδι λήγει 1-1 με τον Ολυμπιακό να προηγείται στο πρώτο ημίχρονο και τον Νεόφυτο να ισοφαρίζει στο δεύτερο για λογαριασμό του Α.Ο.Λ.
Στην διαδικασία των πέναλτι ο τερματοφύλακας του Α.Ο.Λ Φώτης Φραγκιάς αποκρούει δύο πέναλτι και στέλνει το κύπελλο στο Λουτράκι.
Η δεκαετία τελειώνει με την άνοδο στην Α΄ κατηγορία ,την περίοδο 1979-1980, και τον ερχομό του ανθρώπου που θα σημαδέψει την πορεία της ομάδας για τα επόμενα σχεδόν 20 χρόνια.
Αν στη δεκαετία του 70’ πολλοί προπονητές πέρασαν από τον πάγκο του Α.Ο.Λ (Βασίλης θεοδώρου ,Φάνης Τασίνος , Σπύρος Γλυκοφρύδης, Ηλίας Κεφαλίδης) οι επόμενες δύο δεκαετίες ανήκουν αποκλειστικά σ‘έναν άνθρωπο ο οποίος από το 1980 και για είκοσι περίπου χρόνια εργάστηκε χωρίς μισθό και πολλές φορές χωρίς σημαντική υποστήριξη και όχι μόνο «κράτησε» την oμάδα σε δύσκολες στιγμές αλλά την οδήγησε και στην μεγαλύτερη επιτυχία της ιστορίας της.
Ο Γιώργος Βλάχος είχε στο παρελθόν ένα σύντομο πέρασμα από τον πάγκο του Α.Ο.Λ όταν ήταν ακόμα τερματοφύλακας του Ολυμπιακού Λουτρακίου.
Με τον ερχομό του βρίσκει μια ομάδα που ήθελε ανανέωση. Αποχωρούν από την ομάδα 17(!) παίκτες και παρουσιάζει μια νέα γενιά ποδοσφαιριστών. Την πρώτη χρονιά η ομάδα κινδυνεύει να υποβιβαστεί αλλά οι επόμενες δύο χρονιές είναι εντυπωσιακές. Με λίγους έμπειρους παίκτες αλλά αρκετούς πιτσιρικάδες με μεγάλο ταλέντο καταφέρνει να φτάσει στο τελικό του κυπέλλου Κορινθίας (1981) όπου στο Κιάτο ηττάται με 4-1 από τον Παγκορινθιακό.
Χάνει για δύο συνεχόμενες χρονιές το πρωτάθλημα της Α΄ κατηγορίας με διαφορά μόλις ενός βαθμού από τον πρωταθλητή.
Το 1984 οι ταλαντούχοι νεαροί ποδοσφαιριστές της ομάδας «μετακομίζουν» στον συντοπίτη Ολυμπιακό , ο προπονητής δοκιμάζει την τύχη του στον Παγκορινθιακό και η ομάδα αποδυναμωμένη ( με προπονητή το Σπύρο Γλυκοφρύδη) υποβιβάζεται στη δεύτερη κατηγορία.
Το 1985 ο Γ. Βλάχος επιστρέφει για να ξαναοδηγήσει την ομάδα στην πρώτη κατηγορία. Ακολουθεί νέος υποβιβασμός και η δεκαετία κλείνει (1989-1990) βρίσκοντας τον Α.Ο.Λ ξανά πρωταθλητή .
Το καλοκαίρι του 1990 και υπό την προεδρία του αείμνηστου Νίκου Ντζίφα ,ο Α.Ο.Λ συγκεντρώνει ξανά ό,τι καλύτερο διαθέτει το ποδόσφαιρο της πόλης μας και μόνο με ντόπιους ποδοσφαιριστές στη σύνθεση του ζει τη μεγαλύτερη στιγμή της ιστορίας του. Πρωταθλητής του νομού μας και άνοδος στη Δ’ Εθνική κατηγορία.
Την περίοδο 1991-1992 ένα όνειρο γίνεται πραγματικότητα. Αν το μεράκι, η φιλοδοξία και οι «θυσίες» μερικών ανθρώπων οδήγησαν τον Α.Ο.Λ στην ερασιτεχνική κατηγορία ,αυτά δεν ήταν αρκετά για να τον κρατήσουν εκεί.
Ο υποβιβασμός ήταν αναπόφευκτος για μια ομάδα που προτίμησε το ρομαντισμό και το συναίσθημα παρά τον απρόσωπο «ημι-επαγγελματισμό».
Ακολούθησε άλλος ένας υποβιβασμός (την περίοδο 1996-1997) αλλά η ομάδα (με πρόεδρο τον Ιωάννη Γέρου) ανασυντάχτηκε αμέσως και επέστρεψε μετά από ένα χρόνο στο «φυσικό της χώρο», την Α’ κατηγορία .
Το 2000 κατάφερε να συμμετάσχει για άλλη μια φορά σ’ έναν ακόμα τελικό κυπέλλου.
Με προπονητή το Φάνη Σιτέ ηττάται στο Κιάτο από την ομάδα της Κορίνθου με 4-2 μετά από ένα συγκλονιστικό παιχνίδι .
ΠΗΓΗ:
http://www.aoloutraki.gr
ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΩΝ ΟΜΑΔΩΝ
www.olympiakosnl.blogspot.com
stelios - ilion
Από τις εκλογές προέκυψε η εξής διοίκηση….
Πρόεδρος ….. Κυρόπουλος Ευάγγελος
Αντιπρόεδρος….. Κανάκης Ιωάννης
Ταμίας….. Παντελέων Χρήστος
Γραμματέας….. Οικονόμου Ιωάννης
Έφορος …. Κοντοπίδης Παναγιώτης
Μέλη… Γέρου Δημήτριος
Κουτσουδάκης Παναγιώτης
Η ΟΝΟΜΑΣΙΑ
Τα ιδρυτικά μέλη ονόμασαν την νεοσύστατη ομάδα ΑΟΛ (Αθλητικός Όμιλος Λουτράκι). Αυτό το όνομα έχει επικρατήσει και χρησιμοποιείται ακόμα και στις μέρες μας από τους φίλους της ομάδας. Όταν κατατέθηκαν στην Ε.Π.Σ. Κορινθίας τα απαραίτητα έγγραφα για την αναγνώριση της ομάδας προστέθηκε λόγω κανονισμών και το Π (Ποδοσφαιρικός).
ΤΟ ΣΗΜΑ
Το σήμα του ΑΟΛ (το οποίο αποτυπώθηκε και στην αρχική σφραγίδα της ομάδας) , συμβολίζει κάποια βασικά χαρακτηριστικά της πόλης μας . Ένα σιντριβάνι (λουτρόπολη γαρ) ,ένας πίδακας νερού (αυτό το Θείο δώρο του Λουτρακίου) , κλωνάρια δάφνης (σύμβολο δόξας) και το περίφημο ψηφιδωτό που κοσμεί την ιαματική πηγή της πόλης μας.
ΦΑΝΕΛΑ
Το ιδρυτικό χρώμα της ομάδας είναι το πορτοκαλί. Επειδή οι κανονισμοί απαιτούσαν από τις ομάδες να δηλώνουν τρία βασικά χρώματα για τις εμφανίσεις τους, προστέθηκαν το κόκκινο και το μαύρο.
Στα τέλη της δεκαετίας του 70’ το πορτοκαλί αντικαταστάθηκε με το μπλε. Για να επανέλθει όμως ξανά στα τέλη της δεκαετίας του 90’ (υπό προεδρίας Γέρου Ιωάννη) και να συνεχίσει μέχρι τις μέρες μας να είναι το βασικό χρώμα των εμφανίσεων της ομάδας.
Η διοίκηση που προέκυψε από τις εκλογές της 30ης Αυγούστου είχε πολλή δουλειά μπροστά της αλλά δυστυχώς λίγο χρόνο. Η προθεσμία για την κατάθεση αίτησης συμμετοχής στο πρωτάθλημα της Γ’ κατηγορίας εκπνέει χωρίς να έχει επιτευχθεί η επικύρωση του καταστατικού από το Πρωτοδικείο Κορίνθου.
Χωρίς λοιπόν δικαίωμα συμμετοχής στο πρωτάθλημα , οι διοικούντες έχουν την απαραίτητη άνεση χρόνου για να οργανώσουν την νεοσύστατο σωματείο.
Πέρα από μετεγγραφές παικτών , γυρίζουν τις αλάνες και τα σχολεία της πόλης , παρακολουθούν μικρά παιδιά και τα φέρνουν στην ομάδα. Η μεγαλύτερη φυσικά επιτυχία ήταν η ένταξη στον Α.Ο.Λ του Δημήτρη Μπεκιάρη ο οποίος ήταν βασικό στέλεχος εκείνη την εποχή της μεγάλης ομάδας βόλει του Ποσειδώνα Λουτρακίου.
Παράλληλα διοργανώνουν μια σειρά φιλικών παιχνιδιών για να αποκτήσει η ομάδα αγωνιστική συνοχή και εμπειρίες.
Το πρώτο επίσημο (αν και φιλικού χαρακτήρα ) παιχνίδι του Α.Ο.Λ έγινε εναντίον του Ατρόμητου Χιλιομοδίου την Κυριακή 11 Οκτωβρίου 1970.
Για να ακολουθήσουν και άλλα φιλικά παιχνίδια με ομάδες από τα πρωταθλήματα της Αθήνας . Αγ. Ιερόθεος Περιστερίου (25/11/70) , Πράσινα Πουλιά Περιστερίου (9/12/1970) ,Βύζας Μεγάρων (23/12/1970).
Τα επόμενα δύο χρόνια βρίσκουν την ομάδα να αγωνίζεται στη Γ’ κατηγορία ,την οποία εγκατέλειψε -«για πάντα»- την περίοδο 1973-1974 όταν προβιβάστηκε στη Β’ κατηγορία.
Το 1975 έρχεται η πρώτη μεγάλη στιγμή .
Η ομάδα αν και αγωνιζόμενη στη Β' κατηγορία και υπό τις τεχνικές οδηγίες του Βασίλη Θεοδώρου ,προκρίνεται στον τελικό του Κυπέλλου Κορινθίας όπου αντιμετωπίζει τον Ολυμπιακό Άσσου (ομάδα α΄ κατηγορίας ). Το παιχνίδι λήγει 1-1 με τον Ολυμπιακό να προηγείται στο πρώτο ημίχρονο και τον Νεόφυτο να ισοφαρίζει στο δεύτερο για λογαριασμό του Α.Ο.Λ.
Στην διαδικασία των πέναλτι ο τερματοφύλακας του Α.Ο.Λ Φώτης Φραγκιάς αποκρούει δύο πέναλτι και στέλνει το κύπελλο στο Λουτράκι.
Η δεκαετία τελειώνει με την άνοδο στην Α΄ κατηγορία ,την περίοδο 1979-1980, και τον ερχομό του ανθρώπου που θα σημαδέψει την πορεία της ομάδας για τα επόμενα σχεδόν 20 χρόνια.
Αν στη δεκαετία του 70’ πολλοί προπονητές πέρασαν από τον πάγκο του Α.Ο.Λ (Βασίλης θεοδώρου ,Φάνης Τασίνος , Σπύρος Γλυκοφρύδης, Ηλίας Κεφαλίδης) οι επόμενες δύο δεκαετίες ανήκουν αποκλειστικά σ‘έναν άνθρωπο ο οποίος από το 1980 και για είκοσι περίπου χρόνια εργάστηκε χωρίς μισθό και πολλές φορές χωρίς σημαντική υποστήριξη και όχι μόνο «κράτησε» την oμάδα σε δύσκολες στιγμές αλλά την οδήγησε και στην μεγαλύτερη επιτυχία της ιστορίας της.
Ο Γιώργος Βλάχος είχε στο παρελθόν ένα σύντομο πέρασμα από τον πάγκο του Α.Ο.Λ όταν ήταν ακόμα τερματοφύλακας του Ολυμπιακού Λουτρακίου.
Με τον ερχομό του βρίσκει μια ομάδα που ήθελε ανανέωση. Αποχωρούν από την ομάδα 17(!) παίκτες και παρουσιάζει μια νέα γενιά ποδοσφαιριστών. Την πρώτη χρονιά η ομάδα κινδυνεύει να υποβιβαστεί αλλά οι επόμενες δύο χρονιές είναι εντυπωσιακές. Με λίγους έμπειρους παίκτες αλλά αρκετούς πιτσιρικάδες με μεγάλο ταλέντο καταφέρνει να φτάσει στο τελικό του κυπέλλου Κορινθίας (1981) όπου στο Κιάτο ηττάται με 4-1 από τον Παγκορινθιακό.
Χάνει για δύο συνεχόμενες χρονιές το πρωτάθλημα της Α΄ κατηγορίας με διαφορά μόλις ενός βαθμού από τον πρωταθλητή.
Το 1984 οι ταλαντούχοι νεαροί ποδοσφαιριστές της ομάδας «μετακομίζουν» στον συντοπίτη Ολυμπιακό , ο προπονητής δοκιμάζει την τύχη του στον Παγκορινθιακό και η ομάδα αποδυναμωμένη ( με προπονητή το Σπύρο Γλυκοφρύδη) υποβιβάζεται στη δεύτερη κατηγορία.
Το 1985 ο Γ. Βλάχος επιστρέφει για να ξαναοδηγήσει την ομάδα στην πρώτη κατηγορία. Ακολουθεί νέος υποβιβασμός και η δεκαετία κλείνει (1989-1990) βρίσκοντας τον Α.Ο.Λ ξανά πρωταθλητή .
Το καλοκαίρι του 1990 και υπό την προεδρία του αείμνηστου Νίκου Ντζίφα ,ο Α.Ο.Λ συγκεντρώνει ξανά ό,τι καλύτερο διαθέτει το ποδόσφαιρο της πόλης μας και μόνο με ντόπιους ποδοσφαιριστές στη σύνθεση του ζει τη μεγαλύτερη στιγμή της ιστορίας του. Πρωταθλητής του νομού μας και άνοδος στη Δ’ Εθνική κατηγορία.
Την περίοδο 1991-1992 ένα όνειρο γίνεται πραγματικότητα. Αν το μεράκι, η φιλοδοξία και οι «θυσίες» μερικών ανθρώπων οδήγησαν τον Α.Ο.Λ στην ερασιτεχνική κατηγορία ,αυτά δεν ήταν αρκετά για να τον κρατήσουν εκεί.
Ο υποβιβασμός ήταν αναπόφευκτος για μια ομάδα που προτίμησε το ρομαντισμό και το συναίσθημα παρά τον απρόσωπο «ημι-επαγγελματισμό».
Ακολούθησε άλλος ένας υποβιβασμός (την περίοδο 1996-1997) αλλά η ομάδα (με πρόεδρο τον Ιωάννη Γέρου) ανασυντάχτηκε αμέσως και επέστρεψε μετά από ένα χρόνο στο «φυσικό της χώρο», την Α’ κατηγορία .
Το 2000 κατάφερε να συμμετάσχει για άλλη μια φορά σ’ έναν ακόμα τελικό κυπέλλου.
Με προπονητή το Φάνη Σιτέ ηττάται στο Κιάτο από την ομάδα της Κορίνθου με 4-2 μετά από ένα συγκλονιστικό παιχνίδι .
ΠΗΓΗ:
http://www.aoloutraki.gr
ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΩΝ ΟΜΑΔΩΝ
www.olympiakosnl.blogspot.com
stelios - ilion
