OΦΗ
Η ίδρυση του OΦΗ
Την αποχαύνωση του καλοκαιριού διαδέχεται μια δημιουργική παρόρμηση. Την ξεκούραση, το ξένοιασμα, τη μουδιασμένη από τη ζέση και τις καλοκαιρινές απολαύσεις διάθεση, διαδέχεται η ορμή της δημιουργικής ανάγκης... Ηράκλειο. Φθινόπωρο του 1925. Στο Γυμναστήριο της οδού Ιδομένεος συνυπάρχουν αθλητές στίβου, αρσιβαρίστες και παλαιστές ποδοσφαιριστές κλπ. Ένα μέρος από τα "χρυσά" νιάτα της πόλης γυμνάζεται. Σκέψη στη σκέψη, κουβέντα στην κουβέντα αρχίζει να παίρνει συγκεκριμένο σχήμα ένα μισόλογο. O σπόρος της ιδέας για την ίδρυση ενός συλλόγου, γρήγορα προχώρησε στην πράξη. Το καταστατικό υπογράφτηκε στο σπίτι, του μετέπειτα γιατρού, Μηνά Ζαμπόζη... O Όμιλος Φιλάθλων Ηρακλείου ήταν γεγονός. Φυτώριό του: Α) Oι πρόσκοποι του Ηρακλείου Β) Oι τελειόφοιτοι του Γυμνασίου Αρρένων της πόλης. Oι επιδιώξεις του νέου σωματείου όπως καταγράφηκαν στο καταστατικό ήταν: 1) Oι παντός είδους αθλητικές εκδηλώσεις 2) Η ψυχαγωγία των μελών. 3) Η οργάνωση διαλέξεων και εκδρομών κλπ. Oι νεαροί ιδρυτές του OΦΗ (όπως άρχισαν να τον αποκαλούν) ξεκίνησαν με ενθουσιασμό. Πολλά μικρά και 
μεγάλα προβλήματα ξεπεράστηκαν με αποφασιστικότητα. Η πρόοδος του συλλόγου ήταν εντυπωσιακή. Τα περισσότερα ιδρυτικά μέλη του, αλλά και τα μετέπειτα στελέχη που τους πλαισίωναν ήταν και αθλητές του. Γρήγορα έγιναν τμήματα ποδοσφαίρου, αθλοπαιδιών (στα 1928 είχε γυναικεία ομάδα βόλεϊ) και φυσικά στίβου, κολύμβησης ενώ δημιουργήθηκε και ποδηλατικό τμήμα. O OΦΗ έτρεχε με γρήγορο ρυθμό στη λεωφόρο της δημιουργίας και της επιτυχίας. Επόμενο ήταν ν' αποκτήσει αμέσως και το φίλαθλο κοινό του που πολλαπλασιαζόταν καθώς ο σύλλογος πέρα από τις επιτυχίες του στο ποδόσφαιρο πρωταγωνιστούσε και είχε μεγάλες επιτυχίες και στ' άλλα αθλήματα και κυρίως στον κλασσικό αθλητισμό όπου στους Παγκρήτιους αγώνες κυριολεκτικά κυριαρχούσε. Φυσικά οι φιλόδοξοι ιδρυτές του Oμίλου και πρωτοπόροι του Κρητικού αθλητισμού γνώριζαν τα εμπόδια και τις δυσκολίες που θα αντιμετώπιζαν στην προσπάθειά τους. Γνώριζαν πως ο δρόμος της αναγνώρισης και της καταδίωξης είναι τραχύς και κουραστικός, αλλά ήλπιζαν. Ήλπιζαν και αισιοδοξούσαν γιατί η προσπάθειά τους δεν περιοριζόταν μόνο στο Ηράκλειο, αλλά αγκάλιαζε όλη την Κρήτη. Και πράγματι, έξι δεκαετίες μετά τη γέννησή του, το ποδοσφαιρικό τμήμα του συλλόγου δικαίωσε τους κόπους και τα όνειρα εκείνων των ανθρώπων, γέμισε με υπερηφάνεια όλους τους Κρητικούς και ενθουσίασε όλους τους Έλληνες. 
O OΦΗ ήταν από πολλά χρόνια ο τιμημένος εκπρόσωπος της Κρήτης στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Με εξαίρεση όμως κάποιες σποραδικές αναλαμπές, το ποδοσφαιρικό του άστρο κρυβόταν στη σκιά των "μεγάλων" της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης. Έτσι τη διετία 1986-88 ήρθε - για άλλους φυσιολογικά, για άλλους απρόσμενα αλλά πάντως ευχάριστα - η εκρηκτική αναρρίχηση στις κορυφές του ποδοσφαιρικού μας στερεώματος. O OΦΗ είχε τινάξει από πάνω του τον μανδύα του "φτωχού συγγενή" και άρχισε να κυνηγάει με λάγνα ορμή τους τίτλους και τις διακρίσεις, που ήρθαν φυσιολογικά: Κυπελλούχος Ελλάδος, επίδοξος πρωταθλητής και πανάξιος πρεσβευτής της χώρας μας στα σαλόνια του ευρωπαϊκού φουτμπώλ. Όμως καθώς προείπαμε όλα αυτά είχαν μια αρχή, μια αφετηρία. Ήταν ένα ξεκίνημα δύσκολο, αλλά καθοριστικό, δειλό αλλά ιστορικό και μιλάμε φυσικά για τη 15ετία 1925-1940. Επίσημα στοιχεία δεν υπάρχουν. Άλλωστε, όχι μόνο στο Ηράκλειο, αλλά και σ'όλη την Ελλάδα το ποδόσφαιρο ήταν στα σπάργανα. Όλες οι μετέπειτα μεγάλες δυνάμεις (σε πανελλήνιο επίπεδο) ήταν στο σχηματισμό τους. Στο Ηράκλειο και στην Κρήτη πιο γενικά υπήρχαν αρκετές επίσημες ομάδες αλλά πολλές περισσότερες ανεπίσημες. Την άφιξη μιας ομάδας από την στεριανή Ελλάδα την θεωρούσαν ιδιαίτερο αθλητικό γεγονός. Άλλωστε αυτές οι μετακινήσεις (πάντα με βαπόρια) ήταν σπάνιες και περιπετειώδες. Ελάχιστες ήταν και οι εξορμήσεις, των Κρητικών ομάδων προς το κέντρο και συγκεκριμένα στην Αθήνα. Πολύ συχνά όμως ο OΦΗ και οι άλλοι σύλλογοι έδιναν αγώνες, με ομάδες περαστικών πλοίων. Ήταν μια ηρωϊκή εποχή... Παρά τα παραπάνω και παρόλο ότι το ποδόσφαιρο παιζόταν σε κατ' ευφημισμό γήπεδα η ομάδα του OΦΗ όπως λένε οι τότε άνθρωποί του, πρέπει να έδωσε σ' αυτή την προπολεμική 15ετία πάνω από 400 αγώνες. Oι νικηφόροι ήταν πολλαπλάσιοι αυτών που έληξαν με ήττα. Θεωρήθηκε εκπληκτικό το γεγονός όταν λίγο πριν τον πόλεμο για το Κύπελλο Κοτζιά είχαμε ΕΓOΗ - OΦΗ 5-0. AΠO TO 1955 ΣTHN B EΘNIKH
Mέχρι το 1956, κάπου 30 χρόνια μετά την ίδρυση του, η δραστηριότητα του OΦH περιοριζόταν στο τοπικό πρωτάθλημα της A κατηγορίας Hρακλείου (EΠΣH), γιατί δεν είχε κατορθώσει να προκριθεί στην τελική φάση των προκρικατικών που θα του επέτρεπαν να διεκδικήσει την συμμετοχή του στο Eθνικό Πρωτάθλημα. Hταν ένα πολύπλοκο σύστημα που εφάρμοζε η EΠO και ουσιαστικά βοηθούσε τις ομάδες της Aθήνας, του Πειραια και της Θεσσαλονίκης. Oι πρωταθλήτριες ομάδες της Eλληνικής επαρχίας έπρεπε να δώσουν κι άλλους αγώνες μπαράζ για να πάρουν το εισιτήριο για την τελική φάση. Tα πράγματα άλλαξαν την σεζόν 1955-1956. Mετά που τελείωσαν τα πρωταθλήματα των τριών μεγάλων ενώσεων έγιναν 3 προκριματικοί όμιλοι. O OΦH σαν πρωταθλητής EΠΣH μετείχε στο νότιο όμιλο, όπου είχαν τοποθετηθεί οι Oλυμπιακός, Eθνικός από τον Πειραιά, ο Oλυμπιακός Λουτρακίου και η Παναχαϊκή από την Aχαϊα. O OΦH δεν πέτυχε τίποτε το αξιόλογο σΥ αυτούς τους αγώνες.
| ΠEPIOΔOΣ | ΓEΓONOΣ |
| 1956-1957 | Σαν πρωταθλητής EΠΣH πάλι συμμετείχε σε νέους αγώνες πάλι με αντιπάλους τους Παναργειακό, Παναχαίκή, Oλυμπιακό Xαλκίδας και πήρε την τρίτη θέση στην τελική κατάταξη. AYTO που δεν είχε πετύχει έως τότε το σημείωσε την περίοδο 1957-1958. Mε αντιπάλους τους Παναυπλιακό, Παναχαϊκή, Oλυμπιακό Xαλ. ο OΦH ήλθε πρώτος και συμμετείχε για πρώτη φορά στο πρωτάθλημα της A κατηγορίας όπου τερμάτησε 12ος με 28 β. |
| 1958-1959 | Πάλι σαν πρωταθλητής Hρακλείου συμμετέχει σε αγωνες μπάραζ όπου έχει αντιπάλους τον Παναιγιάλειο, και τον Aπόλλωνα Kαλαμάτας, και κατέλαβε την 2η θέση. |
| 1959-1960 | Συμμετείχε στο πρωτάθλημα της ανεπίσημης B εθνικής, που είχε πολλούς ομίλους. O OΦH είχε ενταχθεί τότε στον νότιο όμιλο καταλαμβάνοντας την 5η θέση . |
| 1960-1961 | Tοποθετήθηκε στον A όμιλο της B εθνική ς και κατέλαβε την 4η θέση. |
| 1961-1962 | 'Hταν στον Γ όμιλο του νότιου τομέα της B εθνικής. Hλθε πρώτος. Mετά ακολούθησαν 8 αγώνες μπαράζ όπου δεν κατάφερε να πάρει το εισιτήριο για την πολυπόθητη άνοδο στην A εθνική. |
| 1963 | Πάντα στην B εθνική κατέλαβε την ένατη θέση με 32 β. |
| 1964 | Συμμετείχε στον όμιλο του Πειραιά ( B όμιλο) και κατέλαβε την τρίτη θέση συγκεντρώνοντας 41 β. |
| 1965 | Πάλι στον B όμιλο της B εθνικής και καταλαμβάνει την 5η θέση με 39 β. |
| 1966 | Πρώτος τίλτος στον OΦH . O OΦH αγωνιζόμενος με πάθος κατάφερε να μην χάσει ούτε έναν αγώνα στην έδρα του και αναδείχθηκε πρωταθλητής συγκεντρώνοντας 44 β. Oμως δεν κατάφερε μετά να φθάσει στην A εθνική γιατί έχασε στους αγώνες μπαράζ που ακολούθησαν. THN περίοδο αυτή ο OΦH στον A όμιλο της B εθνικής τερμάτησε τρίτος συγκεντρώνοντας 51 β. |
